مهندسین عمران در جهان تاثیرات شگرفی را بر زندگی بشر داشته اند و سبک زندگی یک جامعه را عوض کرده اند. مهندسین عمران زندگی چالش برانگیزی داشته اند. آنها با خلق کردن سازهایی عجیب و شگرف تاریخ سازی کرده اند.
برترین مهندسین تاریخ عمران
1-جان اسمیتون (John Smeaton)
مهندس عمران اهل انگلستان و در دنیا اورا به عنوان پدر مهندسی عمران می شناسند. او مسئول طراحی پل ها، کانال ها، بندرها و فانوس دریایی بوده است. اسمیتون از پیشگامان استفاده از آهک هیدرولیکی در بتن با استفاده از سنگریزه ها و پودر آجر بعنوان سنگدانه است.
وی در سال 1753 به عنوان یکی از اعضای انجمن سلطنتی انتخاب شد و در سال 1759 مدال کوپلی را برای تحقیقاتش در مکانیک چرخ های آبی و آسیاب ها بادی برد. مقاله او در سال 1759 ((یک تحقیق آزمایشی در مورد قدرت طبیعی آب و باد برای تبدیل میلز و ماشین های دیگر وابسته به حرکت دایره ای)) بود که رابطه ی بین فشار و سرعت برای حرکت در هوا را مورد بررسی قرار می داد که او در نهایت توانست به ضریبی به نام (ضریب اسمیتون) برسد.
اسمیتون همچنین در تاریخ به کشف و توسعهی سیمان مدرن معروف است که کار او در نیازهای ترکیبی مورد نیاز در به دست آوردن آهک هیدرولیکی منجر به اختراع سیمان پرتلند شد. سیمان پرتلند منجر به ظهور مجدد بتن به عنوان یکی از مصالح مدرن ساختمانی شد.
اسمیتون به سفارش انجمن سلطنتی سومین فانوس ادی استون را طراحی کرد. او پیشگام استفاده از آهک هیدرولیکی (یک نوع ملات که در زیر آب قرار میگیرد) و توسعه روشی شامل بلوکهای جفتی گرانیتی در ساختمان فانوس دریایی بود.
2-الکساندر گوستاو ایفل(Alexandre Gustave Eiffel)
مهندس سازه اهل کشور فرانسه در دانشگاه اکول سنترال پاریس تحصیل کرد و با طراحی و ساخت پل های مشهوری برای فرانسوی ها به شهرت رسید. پل هایی که او طراحی کرده، کمک بسیاری به تکمیل شبکه ریلی فرانسه کردند. یکی از این پل ها پل گاربیت است.
شهرت اصلی گوستاو ایفل با طراحی برج ایفل در پاریس بهدست آمد. او برج را برای نمایشگاه جهانی سال ۱۸۸۹ پاریس طراحی کرد که امروزه، به نمادی جهانی از مهندسی سازه و نیز نماد شهر پاریس تبدیل شده است.
ایفل در طراحی و ساخت مجسمهی آزادی نیویورک نیز همکاری کرد که نامش را بیش از پیش بر سر زبانها انداخت. در سالهای پایانی و پس از بازنشستگی از فعالیتهای مهندسی، وی دربارهی موضوعاتی همچون هواشناسی و آیرودینامیک مطالعه کرد و در آنها نیز به موفقیتهای چشمگیری دست پیدا کرد.
طراحیهای مرسوم برای ایستگاههای راهآهن اسکلتی فلزی را در زیر نمایی با جزئیات بسیار زیاد قرار میداد. درمقابل، ایفل از اسکلت فلزی بهعنوان نمای اصلی استفاده کرد و تنها، ساختمانهای مدیریتی را با ساختارهای سنّتی سنگ و آجر در دو طرف آن قرار داد.
شرکت راهآهن سلطنتی پرتغال قرارداد پروژهی پل رودخانهی دورو را پس از رقابتی تنگاتنگ به شرکت ایفل داد. رودخانهی دورو در منطقهی مدنظر مشکلات ساختوسازی متعددی ایجاد میکرد. عمق این رودخانه به ۲۰ متر میرسید و جریان شدید آب و بستر شنی رودخانه، کار را برای مهندسان سازه دشوار میکرد. بهعلاوه، دهانهی اصلی پل نیز باید به طول ۱۶۰ متر طراحی میشد که بزرگترین دهانهی پل تا آن زمان بهشمار میآمد.
برج ایفل به منظور برگزاری بزرگداشت یکصدمین سالگرد انقلاب کبیر فرانسه و برای نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۸۸۹ ساخته شد. در آن سال از بین ۷۰۰ طرح پیشنهادی که در مسابقه طراحی این برج به ثبت رسیده بود، طرح گوستاو ایفل به اتفاق آرا انتخاب شد. برگزاری مسابقه طراحی برای ساخت ساختمانهای بزرگ، هنوز هم اهمیت زیادی دارد.
ایفل در سال ۱۸۸۵ میلادی، پروژه جدیدی را شروع کرد که برای کشوری بهجز کشور خودش بود. مجسمه بانویی نسبتاً بزرگ بانام مجسمه آزادی که قرار بود بهعنوان هدیه از طرف مردم فرانسه به ایالاتمتحده، بهعنوان نمادی از دوستی بینالمللی اهدا شود. ایفل به همراه دو مهندس بزرگ دیگر به نامهای آگوست بارتولدی و ریچارد امهانت، یکی از بزرگترین ایدهپردازها در پروژه بانوی آزادی بود. ایفل اسکلت آهنی داخل مجسمه آزادی را طراحی کرد و همچنین نظارت بر جایگذاری صحیح مجسمه را نیز برعهده گرفت.
او محاسبه کرد که دقیقاً چقدر فشار روی هر اتصال قرار خواهد گرفت و اینکه چگونه وزن مجسمه را پخش کند تا از فروپاشی سازه جلوگیری کند. ایفل برای سرهم کردن قطعات مختلف مجسمه بانوی بزرگ دستورالعملی تهیه کرد تا ایمنی و عمر مجسمه را به حداکثر برساند و تمام این کارها را آنقدر اقتصادی انجام داد که تا به امروز کسی روش بهتری برای آن ارائه نداده است.
این مجسمه نهایتاً به نام «مجسمه آزادی» نامیده شد و آنقدر مشهور است که بسیاری از مردم جهان، آن را بهعنوان نماد کشور آمریکا میشناسند.
3-اشرف حبیب الله
همه مهندسین عمران با نرم افزار ETABS کار کرده و با آن آشنایی دارند خالق نرم افزار ایتبس اشرف حبیب الله است که جزو اولین نرم افزار های عمرانی برای PC است و دنیای طراحی سازه و عمران را دچار تغییر و تحولات گسترده ای نمود. او جوایز زیاد برای این کار کسب نمود.
4- توماس تلفورد(THOMAS TELFORD)
مهندس عمران، معمار، سنگ تراش و یک سازنده جاده ، پل و کانال اهل اسکاتلند. او از پیشگامان علم راهسازی بود و به وسیله کارهای بنیادین او در این زمینه امروزه حمل و نقل زمینی به شدت رونق یافته است و از این طریق میلیون ها نفر روزانه جابه جا می شوند.لازم به ذکر است که به او ((غول جاده ها)) می گویند .او همچنین از اولین کسانی بود که از آهن در ساخت پل نیز استفاده نمود. او هچنین در ساخت کانال Ellesmere نیز شرکت داشت.همچنین او پل معلق منای را نیز طراحی نمود که بزرگترین دست آورد او در آن زمان به حساب می آمد.
5- دکتر جان جاب کرو بردفیلد (Dr. John Job Crew Bradfield)
مهندس استرالیایی که طراح و ناظر بر ساخت پل بند سیدنی بود. این پل امروزه در کنار سالن اپرای شهر سیدنی جزو سمبل های این شهر به حساب می آیدو روزانه حجم ترافیکی زیادی از روی این پل تردد می کند. علاوه بر خودرو ها و وسایل نقلیه عمومی قطار نیز از روی این پل عبور میکند.
برادفیلدیک چشم انداز بزرگ برای سیستم راه آهن سیدنی داشت. برادفیلد خواستار ارائه شبکه ای از خطوط راه آهن زیرزمینی در زیر مرکز کسب و کار مرکزی سیدنی، ساخت پل بندر سیدنی و ایستگاه راه آهن جدید مرکزی شد. در حالیکه ایده مرکزییک حلقه زیرزمینی زیر شهر اجرا شد و تونل های کوچک در تعویض های تعیین شده برای ارائه خطوط آینده ساخته شد، بسیاری از ایده های مربوط به آن باقی ماندند. شبکه ای بزرگتر از خطوط برای حومه های غربی، شرقی و جنوبی پیشنهاد شد، اما اکثر این خطوط به صورت طرح باقی مانده و هرگز ساخته نشده اند.
ساختمان پل همزمان شد با ساخت یک سیستم زیرزمینی راه آهن در منطقه مرکزی کسب و کار سیدنی، امروز به عنوان دایره شهر شناخته شده است، و پل با این نظر طراحی شده بود. این پل برای حمل چهار خط ترافیک جاده طراحی شده بود، درکنار پل در هر دو طرف دو خط راه آهن و مسیرپیاده روی قرار داشت. هر دو مجموعه مسیرهای راه آهن به ایستگاه راه آهن زیرزمینی وینیارد در انتهای جنوب پل با رمپ های متقارن و تونل ها متصل می شود.
6- مارک ایزامبارد برونل (Isambard kingdom brunel)
برونل محوطه های اسکله، راه آهن بزرگ غربی(GWR) یک سری کشتی های بخار از جمله اولین کشتی بخار ترانس آتلانتیک با موتور ملخ و تعداد زیاذی پل و تونل مهم را ساخته است. طراحی های وی انقلابی در صنعت حمل و نقل عمومی و مهندسی مدرن ایجاد کردو
مهندس فرانسوی تبار مقیم انگلستان اولین کسی بود که با استفاده از نوعی سپر که خود ابداع کرده بود اقدام به حفاری تونل در شرایط بسیار سخت زمین شناسی در زیر رودخانه تایمز لندن نمود. در آن زمان شاید وی نمی دانست که راهگشای اختراعات بعدی در این زمینه است که اکنون به ساخت دستگاههای غول آسای حفاری مکانیزه تونل (TBM) منجر شده است.
او یک مهندس مکانیک تمام عیار نیز بود و ابداعات و اختراعات زیادی در این زمینه نیز دارد. در سال 1818 برونل با استفاده از ورق های آهنی نوعی حفاظ برای تونل های معادن ساخت که در آن معدنکاران می توانستند در محفظه های مجزایی زیر آن به صورت ایمن بکار حفاری تونل بپردازند. این محفظه یا سپر بطور متناوب و همزمان با پیشروی تونل توسط جک های بزرگی به جلو رانده می شد.
The Thames Tunnel
تونل تیمز تونلی در زیر رودخانه تیمز در لندن است که روترثی و واپینگ را به هم متصل می کند. ابعاد آن 35 فوت (11 متر) عرض در 20 فوت (6 متر) ارتفاع و 1.300 فوت (396 متر) طول است و در عمق 75 فوت (23 متر) زیر سطح رودخانه اندازه گیری می شود. این اولین تونلی است که شناخته شده است و در زیر رودخانه قابل کشتیرانی با موفقیت احداث شده است [1] و بین سالهای 1825 و 1843 با استفاده از محافظ تونل زنی مارک ایزامبارد برونل و توماس کوکران توسط برونل و پسرش ایزامبارد سلطنتی برونل ساخته شده است.
طولانی ترین کشتی مسافربری جهان از سال 1845 تا 1854 بود. این کشتی از آهن ساخته شده و به پروانه پیچ مجهز است انگلیس اولین کشوری بود که این ویژگی ها را در یک کشتی بزرگ اقیانوس پیما ترکیب کرد.
7- امیلی وارن روبلینگ
8- فرانسا کویگنت (François Coignet)
از پیشگام در ساخت بتن پیش ساخته و مسلح(آرمه) سازه ای بود و اولین نفری بود که از بتن آرمه تقویت شده با میلگرد به عنوان روشی برای ساخت سازه های ساختمان استفاده کرد. در سال ۱۸۴۷ وی با استفاده از سیمان و بدون هیچ گونه تقویتی با میلگرد چند خانه بتونی ساخت.
کواینت در سال ۱۸۵۲ شروع به آزمایش بتن تقویت شده با آهن(میلگرد) کرد و اولین سازنده ای بود که تاکنون از این تکنیک به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می کرد. وی به عنوان یک کار تبلیغاتی و برای اهداف تبلیغاتی در زمینه فعالیت های سیمانی خود تصمیم گرفت خانه ای از بتون آرمه که نوعی بتن مسلح است بسازد. در سال ۱۸۵۳ او اولین سازه بتونی تقویت شده با آهن(میلگرد) را در نزدیکی کارخانه تولید سیمان خود ساخت ، خانه ای چهار طبقه در خیابان ۷۲ چارلز میشل. این مکان در نزدیکی کارخانه سیمان خانواده وی در سنت دنیس ، کمون در حومه شمالی پاریس بود. این خانه توسط معمار محلی تئودور لاچز طراحی شده است. این خانه در سال ۱۸۵۵ توسط کمیته ای از چهارده معمار به سرپرستی هنری لابروسته مورد بازرسی قرار گرفت.
9- پیر لوئیجی نروی(Pier Luigi nervi)
مهندس و معمار یزرگ ایتالیایی که تسلط بالایی بر محاسبات دقیق ریاضی در معماری به شیوه زیبا و حیرت انگیزی داشت و در کارهای خود از طبیعت الهام می گرفت. او بارها و بارها در نوشته هایش، فرآیند خلاقه فرم را در یکسانی، چه در زمینه کارهای تکنیکی مهندسی و چه در زمینه های مختلف کارهای هنری به عنوان یک اصل می دانست.
نروی پس از 1923 تمرین مهندسی را آغاز کرد. پروژه های وی در دهه 1930 شامل چندین آشیانه هواپیما بود که برای پیشرفت وی به عنوان یک مهندس مهم بود. مجموعه ای از آشیانه ها در Orvieto 1935 کاملا از بتن ساخته شده و مجموعه دوم در Orbetello و torre del lago 1939 با استفاده از سقف سبک تر، دنده های پیش ساخته و روش ساخت مدولار طرح را بهبود بخشید.
در طول دره 1940 او ایده هایی برای بتن مسلح ایجاد کرد که به بازسازی ساختمانها و کارخانه های بسیاری در سراسر اروپای غربی کمک کرد و حتی یک بدنه قایق را که از بتن مسلح ساخته شده بود به عنوان یک تبلغ برای دولت ایتالیا طراحی و ایجاد کرد.
نویسنده: میریوسف بیات
یک دیدگاه بنویسید